การพูด

ความสำคัญของการพูด
พระพุทธองค์ทรงตรัสเป็นบทบาลีไว้ว่า
"สุภาสิตา จะ ยาวาจา เอตัมมัง คะละมุตตะมัง"
(การพูดดีเป็นมงคลอันประเสริฐแก่ชีวิต)
บุคคลที่จะประสบความสำเร็จนอกจากจะเป็นผู้ที่มี
- ความเฉลียวฉลาดรอบรู้ (ปัญญาพละ)
- ความขยันขันแข็ง (วิริยะพละ)
- ความความซื่อสัตย์สุจริต (อนวัชระพละ) แล้วองค์ประกอบสำคัญที่สุดคือ สังคพละ หรือ
สังคหวัตถุ ๔ ได้แก่ โอบอ้อมอารี วจีไพเราะ สังเคราะห์คน วางตนเหมาะสม
ปิยะวาจา แปลว่า "วาจาอันเป็นที่รัก" คือคำพูดที่มีแต่ประโยชน์ แก่คนพูดและคนฟัง ครองใจ ผู้อื่นได้เพราะ
1. สร้างเสน่ห์ให้ตัวผู้พูด
2. สร้างพลังอำนาจให้ตัวผู้พูด
3. สร้างความเชื่อถือให้ตัวผู้พูด
พระพุทธองค์ทรงตรัสว่า "ชื่อว่าวาจาหยาบ ย่อมทำความพินาศไม่เพียงเป็นที่ไม่น่าพอใจของคน เท่านั้น แม้แต่สัตว์เดียรัจฉาน ก็ไม่พอใจด้วย"

พระบาทสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวฯ รัชกาลที่ 6 ทรงให้ความสำคัญแก่ "ปาก" ไว้ในพระราชนิพนธ์
วิวาหพระสมุทร ไว้ดังนี้
ปากเป็นเอก เลขเป็นโท โบราณว่า

หนังสือเป็นตรี มีปัญญา ไม่เสียหลาย
ถึงรู้มากไม่มีปากลำบากกาย

มีอุบายพูดไม่เป็นเห็นป่วยการ

สุนทรภู่ กวีเอกได้สาธกให้เห็นความสำคัญของการพูดไว้ในบทประพันธ์ของท่านว่า "คนเราเป็น
ที่รักที่นิยมก็อยู่ที่คำพูด หรืออาจจะเดือดร้อนก็เพราะคำพูด"
เป็นมนุษย์สุดนิยมที่ลมปาก

จะได้ยากโหยหิวเพราะชิวหา

แม้พูดดีมีคนเขาเมตตา
จะพูดจาจงพิเคราะห์ให้เหมาะความ