การเสียพื้นที่ในประเทศไทย

การเสียดินแดน


๑. เกาะหมาก ปีนัง (๑๑ ส.ค. ๒๓๒๙)

๒. มะริด ทะวาย ตะนาวศรี (๑๖ ม.ค. ๒๓๓๖)

๓. เมืองบันทายมาศ (๓๒๕๓)

๔. แสนหวี เชียงตุง เมืองพง (พ.ค. ๒๓๖๘)

๕. รัฐเปรัก (๒๓๖๙)

๖. สิบสองพันนา (๑ พ.ค. ๒๓๙๓)

๗. แคว้นเขมร (๑๕ ก.ค. ๒๔๑๐)

๘. สิบสองจุไท (๒๒ ธ.ค. ๒๔๓๑)

๙. ดินแดนฝั่งซ้ายแม่น้ำสาละวิน ๑๓ เมือง (๒๗ ต.ค. ๒๔๓๕)

๑๐. ดินแดนฝั่งซ้ายราชอาณาจักรลาว (๓ ต.ค. ๒๔๓๖)

๑๑. ดินแดนฝั่งขวาแคว้นหลวงพระบาง จัมปาศักดิ์ (๑๒ พ.ค. ๒๔๔๖)

๑๒. มณฑลบูรพา เสียมราฐ พระตะบอง ศรีโสภณ (๒๓ มี.ค. ๒๔๔๙)

๑๓. กลันตัน ตรังกานู ไทรบุรี ปลิส (๑๐ มี.ค. ๒๔๕๑)

๑๔. เขาพระวิหาร (๑๕ มิ.ย. ๒๕๐๕

รวมพื้นที่ที่เสียไป ๗๘๒,๘๗๗ ตร.กม. จากพื้นที่ ๑,๒๙๔,๙๙๒ ตร.กม. ในอดีต ปัจจุบันเรามีพื้นที่ให้เหยียบกันอยู่เพียง ๕๑๒,๑๑๕ ตร.กม.